HEAVEN

Το έργο που παρουσιάσαμε στην 2η μπιεννάλε της Αθήνας κάνει μια διπλή κατάδειξη ονείρων, τραγικών ίσως, ουτοπιών του '70, που στοχεύουν στην προοπτική της αυτονομίας:

Ένα πανάλαφρο σπίτι από ένα νέο τοτε υλικό το fiberglass, που θα μπορουσε να στήνεται οπουδήποτε στην εξοχή, στήνοντας και μια αυτόνομη ζωή στο όνειρο των διακοπών. Παράλληλα, εικόνα πολυ γνωστή για όσους έβγαιναν από την Αθήνα, από την λεωφορο Καβάλας,προς την Πελοπόννησο εκείνη την εποχή, που επιτείνει την ουτοπική-εξωγήινη του πρόθεση. Σχεδιασμένο από το Νικόλαο Ξάστερο, το σπίτι κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το Σεπτέμβριο του 1969 στο όνομα της "Ανώνυμης Βιομηχανικής εταιρείας Μεταλικών κατασκευών ΑΛΤΑ" με την οποία συνεργαζόταν, και στο όνομά του το Μάϊο του 1973. Το ελληνικό αντίστοιχο του futuro και του Dymaxion του Buckminster Fuller αποκαλύπτει αποσπασματικά την ιστορία του αφήνοντας δείγματά του σε διάφορα σημεία της χώρας.

Ένα διαμέρισμα που ανακηρύσσεται αυτόνομο κράτος από τον παρεμβατικό ουτοπιστή Βασίλη Τσιρώνη και καταλήγει με την επέμβαση της αστυνομίας.

Και τα δυο γεγονότα που με την αφορμή της μπιεννάλε συναντιούνται στο Φάληρο, έχουν μια ιστορικότητα ταυτόχρονα με μια μελλοντική προοπτική, βλέπουμε τη λάτρεία τους για ένα μέλλον από τα ίχνη που άφησαν, ως ιστορίες που έχουν ήδη συμβεί, γι αυτό και αφήνουμε το 'ουφάκι' στην ερειπιώδη μορφή που το μεταφέραμε στο ανοιχτο χωρο της παραλίας του Φλοίσβου.
Στο σημείο αυτό, ακριβώς δίπλα στο 'ουφάκι', στις 14 Ιουνίου στις 9 το βράδυ έγινε το microconference της φινλανδικής ομάδας Ykon, με θέμα τα 'micronations', τα μικροκράτη, στο οποίο εκπροσωπήθηκε και το NSK, από τον Darko και τον Χάρη. Στο συνέδριο, το οποίο κινήθηκε γύρω από την υπόθεση Τσιρώνη, όπως παρουσιάστηκε από την αρχειακή έρευνα της ομάδας μας, παρουσίασαν οι Ykon ζητήματα από προηγούμενα microconferences που συνδιαλέγονταν με το θέμα αυτού του συνεδρίου και κατέθεσαν την εμπειρία τους οι NSK από το εικονικό τους κράτος (το οποίο συμμετείχε στην μπιεννάλε εκδίδοντας τα πραγματικά διαβατήρια του). Και οι δύο ομάδες ξεχώρισαν την μοναδικότητα και την τραγικότητα της καταστολής του αυτόνομου κράτους του Τσιρώνη. Οι αντιδράσεις και παρεμβάσεις του κοινού και των περαστικών της παραλίας φαλήρου αύξησαν τη χρονικη διάρκεια σε τρεις ώρες, αλλά έδωσαν και την επιθυμητή επαναγείωση του θέματος με τον τόπο.

Την προηγούμενη μέρα, 13 Ιουνίου, το 'ουφάκι' είχε χρησιμοποιηθεί από τους Lucy+Jorge Orta, ως γραφείο έκδοσης των διαβατηρίων της Antartica ενώ δίπλα είχε στηθεί και ένα ακόμα από την σειρά των γευμάτων των Orta.

2 Greek utopias of the 70’s

The construction presented by the Errands group at the 2nd Athens Biennial exhibits special interest by revealing a side of the Greek architecture of the 70s that is connected to futurism. The dwelling with a shape resembling a flying disc, made with fiberglass, was designed by the architect Nikolaos Xasteros and was patented in September 1969 for ALTA company who he was in cooperation with, and later on in 1973 in his name. Xasteros who studied in Beaux Arts Architecture in Paris, came back to Greece and begun to design a version of prefabricated and modular houses, very light in weight, from a novel - at that time - material, that could be set anywhere in the rural, setting the grounds at the same time for an autonomous break beyond the boundaries of the city life.
Setting up a production unit on his own, Xasteros started the fiberglass house production in Komotini City, and following the widespread interest from prospective buyers, he prepared the opening of his first exhibition in 1978. The whole plan failed when, in the same morning as the opening, a law was voted that prevented the building of prefabricated houses in lots with area less than 4000 sq. m. The futurist dwellings that finally made it out of the factory were no more than ten. To this day, the Greek equivalent of Buckminster Fuller’s ‘Dymaxion House’ (USA) and Matti Suuronen’s ‘futuro’ (Finland) has its own story to tell through numerous fiberglass dwellings that are still standing in different spots in Greece.
Errands found one of Xasteros’ futurist houses in the area of Loutraki and started a research with the aim of revealing their history.
Almost the same period when Xasteros dreamed of an autonomous lifestyle in those dwellings, another utopist Vasilis Tsironis proclaimed his flat in the area of Flisvos as an autonomous free state. On July, 11, 1978 the police entered and destroyed the flat, thus overthrowing its autonomous character and forcing Tsironis to suicide.
Bringing together these two facts in Faliro, in the occasion of the Biennial, Errands transferred Xasteros’s futurist house from Loutraki to the seaside of Faliro and talked about Tsironis’s issue in the micro-conference that the group Ykon organised next to the house, on the subject of the ‘micronations’. In the conference where Ykon lectured about issues of previous micro-conferences, alongside Tsironis’s case, the NSK group presented the creation of their own envisioned free state which was created in 1992.



Proposal for the use of Xasteros fiberglass dwelling as a creative space

Errands hope to uncover the contributions of Xasteros’s fiberglass houses to a wider architectural genre connected to the development of technology, mobility and mass production along with Backmister Fuller and Matti Suuronen. Equally important aspects highlighted are the ideological leanings towards the worldwide construction of such dwellings, which are related to architectural positions towards resolving housing issues. Xasteros’s architectural construction, incorporating the futurist paradigm in Greek architecture, can also be considered a pioneering endeavor.
Errands, made up by architects, artists and sociologists, proposes the use of the fiberglass dwelling, now located in Faliro for the 2nd Athens Biennial by the group, as a creative space where various artistic and architectural projects, events, lectures, workshops could take place, in regular intervals.
The construction can be seen as a shell on which the invited artists, architects etc can make an intervention connected to it for a specified amount of time agreed by the artist and curators of the project. The aim of this proposal is to manage to preserve the futurist construction of the 70’s and develop new ideas around it.